Dünya çıplak omuzlar üzerinde duran…

Ağzının bir kıvrımından cesaret bularak

Ter yürekte susayışlar yaratan yağmurlara açıldım

Kalmışsa tomurcuklar önünde sendeleyen çocuklar

Kalmışsa bir kaç ısrar ölümle yarışacak

Onların yardımıyla dünyamıza acıdım.

Dünya. Çıplak omuzlar üzerinde duran.

Herkes alışkın dölyatağı bersalarla ağulanmış bir dünyaya

Benimse dar

Çünkü dargın havsalamın

Gücü yok bazı şeyleri taşımaya.

Önce kalbim lanete çarpa çarpa gümrah

Sonra kalbim gümrah ırmakları tanımaktan kaygulu

Sakın Styks sularının heyulası sanmayın

Er gövdesinde dolaşan bulutun simyası bu,

Biraz üzgün ve Ömer öfkesinde biraz

Öyle hisab katındayım ki katlim savcılardan sorulmaz

Ne kireç badanalı evlerde doğmuş olmak

Ne ellerin hırsla yaban tutuşu

Ne fabrikalarda biteviye üretilmekte olan kahır

Dev iştihasıyla bende kabaran aşkı

Yetmez karşılamaya.

İnsanlar

Hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır

O ferah ve delişmen birçok alınlarda

Betondan tanrılara kulluğun zırhı vardır

Çelik teller ve baruttan çatılınca iskeletim

Şakaklarıma dayanınca güneş

Can çekişen bir sansar edasıyla

Uğultudan farkedilmez olunca konuştuğum

Kadınların sahiden doğurduğuna

Toprağın da sürüldüğüne inanmıyorum

Nicedir kavrayamam haller içinde halim

Demiri bir hecenin sıcağında eriyor iken gördüm

Bir somunu bölünce silkinen gökyüzünü

Su içtiğim tas bana merhaba dedi, duydum

Duydum yağmurların gövdemden ağdığını.

Sen ol küçük bir kıvrımdan, bir heceden

Aşk için bir vaha değil aşka otağ yaratan

Sen ol zihnimde yüzen dağınık şarkıları

Bir harfin başlattığı yangın ile söndür

Beni bir ses sahibi kıl, kefarete hazırım

Öyle mahzun

Ki hüzün ciltlerinde adına rastlanmasın.

……………………………………………………………………………………………………..

Kelimeler ne güçlüler…

Yazar Hakkında
Toplam 36 yazı
Volkan
Volkan
Yorumlar (Yorum yapılmamış)

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

×

Bir Şeyler Ara