(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...Bitmek bilmeyen yaşamlar ortaya koyuyoruz. Bilincimizin oluşmaya başladığı andan itibaren bir benlik inşa sürecimiz yola çıkıyor. Öncelikle çevremizi taklit ederek işe koyuluyoruz. Özümsediğimiz insanlar nasıl yürüyor, yemek yiyor, konuşuyor? Gözlemlerimizi kısmen kendi üzerimizde uygulayarak, açıkça fark edilecek şekilde, taklit ediyoruz. Aldığımız dönütler sonrasında özümsemelerimizde değişiklikler yapıp, yeni oluşumlar ortaya koymakta gecikmiyoruz.
Yaş ilerleyip bilinç biraz daha oturdukça, temasta bulunduğumuz alanlarda genişliyor. Artık beğendiğimiz insanları gerçek hayatta görmeyip, teknolojinin getirisi ile keşfettiğimiz kişiler olabiliyor. Yaşın da ilerlemesi ile hayal gücümüz daralıyor ve daha gerçekçi taklitlere bürünüyoruz. Bu sebeple taklitlerimiz eskisi kadar göze batmıyor. Bir nevi işin nasıl yapılması gerektiğini öğreniyoruz. Önümüzden bir sürü hayat geçiyor arzularımız doğrultusunda o hayatlara kanca atmaya devam ediyoruz. Gerektiği takdir de kişilerin sıkı birer takipçisi oluyoruz. Çağın getirisi ile her bireyin yaşantısı gözler önünde olduğu için takibin meşruiyeti tartışma konusu dahi olmuyor.
Bu döngü her zaman durmadan devam eder. Yaş ilerledikçe hayal gücü daha da daralır. Daha basit ve göze batmayacak taklitler içerisine gireriz. İçerisinde bulunduğumuz her taklit bizi yeterince tatmin etmediğinden sonu gelmeyen bir zincir halkasıdır. Taklit etmeye doyduğumuz vakit çevreye bakmayı bir kenara bırakıp, kendimize yöneliyoruz. Peşi sıra 5N1K soruları sıralamakta gecikmiyoruz. İşte asıl yaşantımız bu noktada başlıyor…
