Karanlık bir gecenin tüm gerçekliği içimizi kaplıyor. Etrafta ne olduğunu dahi anlamak istemeyen düzinelerce insan olabilir. Yine de her şeye rağmen bir şeyler söyleme kaygısına düşmüş insanlar da pek tabii olabilir.
Dijital dünyanın veri çöplüğü içerisinde yer alacak milyonlarca cümle…
Ne demek istediğini bilmeyen,
Yalnızca satırlardan ibaret olan cümleler.
Gerçekten her şeyi en açık haliyle anlatma kaygısı ile yaşama devam edilmeli midir?
Şu anda varız ve var olmaya devam ediyoruz. birkaç tuşa basarken etraf karanlık. Kimileri uykularında zihinlerini çözümleyerek dinlendiriyor, kimi okuyor, kimi ise teknoloji ile haşır neşir. Herkesin bitmek bilmeyen bir eylemselliği var.
Bunun sonucunda ulaşmamız gereken bir hedef mi var? Yoksa bitmek bilmez bir kuyudan mı ibaret yalnızca?